دعای روز پنجشنبه (1)؛ دعای 244 صحیفه سجادیه جامعه

• 
• 

   

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش فراگیر و مهربانی‌اش همیشگی است

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی أَذْهَبَ اللَّیْلَ مُظْلِماً بِقُدْرَتِهِ،

سپاس خدایی را که با قدرت خود، شب تاریک را زدود

وَجَاءَ بِالنَّهَارِ مُبْصِـراً بِرَحْمَتِهِ،

و با رحمت خود، روز روشن را به ارمغان آورد

وَکَسَانِی ضِیاءَہُ، وَ أنَا فِی نِعْمَتِهِ.[1]

و مرا درحالی‌که قرین نعمتش هستم، به نور خویش پوشانید.

اَللّٰهُمَّ فَکَمَا أَبْقَیْتَنِی لَهُ فَأَبْقِنِی لِأَمْثالِهِ،

خداوندا! همان‌طور که مرا برای رسیدن به این روز زنده نگاه داشتی، برای تجربۀ روزهای مشابه نیز نگاه‌دار.

وَصَلِّ عَلَی النَّبِیِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ،

و بر پیامبر اکرم محمد(ص) و خاندانش درود فرست

 وَلَا تَفْجَعْنِی فِیهِ وَ فِی غَیْرِہِ مِنَ اللَّیالِی وَالْأَیَّامِ بِارْتِکَابِ الْمَحَارِمِ، وَاکْتِسَابِ الْمَآثِمِ،

و در این روز و در هیچ شب و روز دیگری، با مبتلا شدن به امور حرام و ارتکاب گناهان، دلم را به درد نیاور.

 وَارْزُقْنِی خَیْرَہُ، وَخَیْرَ مَا فِیهِ، وَخَیْرَ مَا بَعْدَہُ،

و خیر و برکت این روزو خیری هر آنچه که در آن است و بعد از آن می‌آید را نصیب من کن.

وَاصْـرِفْ عَنِّی شَـرَّہُ، وَشَـرَّ مَا فِیهِ، وَشَـرَّ مَا بَعْدَہُ.

و شر و بدی این روز و شر هر آنچه که در آن است و بعد از آن می‌رسد را از من دور بدار.

اَللّٰهُمَّ إِنِّی بِذِمَّهِ الْإِسْلَامِ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ،

خداوندا، من به حرمت پیمان اسلام به تو متوسّل می شوم

وَبِحُرْمَهِ الْقُرْآنِ أَعْتَمِدُ عَلَیْکَ،

و به احترام قرآن بر تو تکیه می‌کنم،

 وَبِـمُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ أَسْتَشْفِعُ لَدَیْکَ،

و به واسطۀ محمد، آن بندۀ برگزیده‌ات صلی‌الله علیه و آله نزد تو شفاعت می‌طلبم.

فَاعْرِفِ اللّٰهُمَّ ذِمَّتِیَ الَّتِی رَجَوْتُ بِهَا قَضَاءَ حَاجَتِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

پس خداوندا، آن عهدی را که با امید به اجابت حاجتم به‌سوی تو آورده‌ام بپذیر، ای مهربان‌ترین مهربانان!

اَللّٰهُمَّ اقْضِ لِی‌ فِی الْخَمِیسِ خَمْساً، لَا یَتَّسِعُ لَهَا إِلَّا کَرَمُکَ، وَلَا یُطِیقُهَا إِلَّا نِعَمُکَ:

خداوندا! در روز پنجشنبه، پنج حاجت از تو می‌طلبم؛ حاجاتی که جز کرم بی‌پایان تو ظرفیّت اجابتشان را ندارد، و جز نعمت‌های بی‌کران تو تاب عطایش را نمی‌یابد:

سَلَامَهً أَقْوَى بِهَا عَلَی طَاعَتِکَ،

سلامتی‌ای عطا فرما که با آن بر بندگی‌ات توانا شوم،

 وَعِبادَهً أَسْتَحِقُّ بِهَا جَزِیلَ مَثُوبَتِکَ،

و عبادتی نصیبم کن که به وسیلۀ آن سزاوار پاداش‌های بزرگ تو گردم،

 وَسَعَهً فِی الْحَالِ مِنَ الرِّزْقِ الْحَلَالِ،

و روزیِ حلالی عطایم کن که حال و احوالم را گشایش دهد،

وَأَن تُؤْمِنَنِی فِی مَوَاقِفِ الْخَوْفِ بِأَمْنِکَ،

و در لحظات ترس و اضطراب، به امنیت خود آرامم کن وپناهم ده،

 وَتَجْعَلَنِی مِنْ طَوَارِقِ الْهُمُومِ وَالْغُمُومِ فِی حِصْنِکَ،

و مرا از حوادث ناگهانی غم‌بار و اندوه‌آفرین، در پناهگاه امن خود حفظ فرما.

صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ،

و بر محمد و خاندان پاکش درود فرست،

وَاجْعَلْ تَوَسُّلِی بِهِ شَافِعاً[2] یَوْمَ الْقِیامَهِ نَافِعاً، إِنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ.

و توسل مرا به او، در روز قیامت شفاعتگر و سودبخش قرار ده، که بی‌تردید تو مهربان‌ترین مهربانانی.

   

   

      

     

   

---

[1]  . اٰتَانِی نِعْمَتَهُ/ وَ کَسَانِی ضِیَاءَهُ وَ أَنَا فِی نِعْمَتِه‏

[2]  . وَاجْعَلْهُ لِی شَافِعاً

• < قبلی
• بعدی >