ای مصطفای خاتم، ای رحمت مجسّم و ای رسول مکرّم!
خداوند تو را از آن جهت شبیه ما آدمیان خلق کرد که بتوانیم با تو انس بگیریم و ترنّم هدایتت را با گوش جان پذیرا شویم.
تو آنقدر در هدایت و سعادت ما تقلّا کردی که خداوند رحمان درباره‌ات فرمود: «حَرِیصٌ عَلَیْكُم»!
و آنقدر پدرانه محبت ورزیدی که دادارِ دارای رأفت و رحمت، تو را رئوف و رحیم نامید.
به راستی چه کسی حریص‌تر و دلسوز‌تر از رحمت عالمیان برای هدایت آدمیان؟!