شادی میلاد
نويسنده: عبدالحسن جولا
وقتي نوزادي در يک خانواده متولد مي‌شود، پدر، مادر، بستگان نزديک، بستگان دور، همسايه‌ها وهمکاران خوشحال مي‌شوند. تا آن‌جا که خوشنوديِ خود را، حتّي در سالگرد ميلاد آن مولود نشان مي‌دهند.
در زادروزِ يک پيامبر، تمام مؤمنين وايمان‌آورندگان به آن پيامبر شادند، چرا که همه آنها بر خوانِ احسان آن هدايتگر نشسته‌اند و بهره مي‌برند.
وقتي فرزندي در خانه پيامبري پاي به جهان نهد، آنهم رسولي که مشعل همه جهانيان را در دست دارد ـ از جنّ و انس، عرب و عجم، سياه و سفيد، و... ـ همه و همه خوشحالند. نه تنها آسمانيان، که جنّ و انس و نبات وجماد نيز شادي خود را ابراز مي‌کنند.
حال، اگر سالروز ميلاد مولدي فرا رسد که موعود تمام پيامبران و نيکان و پاکان است، و همگي چشم اميد به دست هاي پرتوان او را دارند تا عدالت و توحيد ـ آرمان تمام پيامبران ـ را تحقق بخشد،همگي اظهار شادماني مي‌کنند.
و چنين است که در شادي و ميلاد او، تمامِ دوستدارانش را شاد مي‌بيني. ايام نيمه شعبان در هر شهر وديار مؤمنان و منتظران که بگذاري، چراغ مي‌بيني و پرچم‌هايي که نشانِ شادي است.
مباد که از اين قافله عقب مانيم!
